Zadzwoń do nas: 55-239 59 75
Królewiecka 146, 82-300 Elbląg
Przeprowadzane badania diagnostyczne w ramach poradni pozwalają na zdiagnozowanie zaburzeń rytmu serca, jak również zaburzeń ukrwienia związanego z chorobą wieńcową i zawałem.
Badania wykonywane są na najnowocześniejszych aparatach diagnostycznych zapewniających wykrycie wszystkich nieprawidłowości w czynnościach układu krążenia.
W poradni kardiologicznej przyjmują lekarze kardiolodzy współpracujący najczęściej z innymi specjalistami chorób wewnętrznych.
Otworzyliśmy możliwość rejestracji online w celach badań prywatnych. Aby dokonać rejestracji trzeba być wprowadzonym do systemu i uzyskać identyfikator logowania. Aby zalogować się do systemu kliknij tutaj.
Albo użyj formularza kontatowego. Odpowiemy najszybciej jak to możliwe.
Porada lekarska dla pacjentów pierwszorazowych
Na podstawie przeprowadzonego badania podmiotowego, przedmiotowego oraz badań dodatkowych zostałeś zakwalifikowany do badania elektrofizjologicznego (EPS) i ewentualnej ablacji prądem RF (o częstotliwości radiowej). EPS jest badaniem inwazyjnym, które wymaga wprowadzenia do serca elektrod w celu dokładnego poznania rodzaju i mechanizmu zaburzenia rytmu. Badanie to pozwala na precyzyjne różnicowanie arytmii i dobranie najwłaściwszego dla Ciebie sposobu leczenia (ablacja prądem RF, implantacja ICD lub układu stymulującego).
Badanie elektrofizjologiczne przeprowadzane jest na sali operacyjnej zaopatrzonej w szereg urządzeń niezbędnych do kontroli podstawowych parametrów życiowych, ale również takich, które pozwalają na obrazowanie serca (lampa RTG) oraz odczytywanie potencjałów z wnętrza serca. Przed zabiegiem zostaniesz dokładnie poinformowany przez lekarza o sposobie przygotowania do badania, jego technicznych aspektach oraz możliwych powikłaniach. Przez cały okres badania (jak również ablacji) będziesz mógł obserwować jego przebieg, jak również rozmawiać z lekarzem wykonującym zabieg. Czas trwania badania jest różny, zwykle samo EPS (bez ablacji) trwa około 1-3 godzin.
Przez 6 godzin przed badaniem nie wolno pić ani spożywać posiłków. Leki przyjmowane na stałe należy zażyć popijając niewielką ilością wody. Zależnie od sytuacji lekarz może poprosić o zaprzestanie przyjmowania niektórych leków, szczególnie tych, które działają antyarytmicznie. Należy pamiętać o ogoleniu okolicy obu pachwin.
Okolice szyi i pachwin zostaną zdezynfekowane oraz przykryte jałowymi serwetami. Następnie miejsce dostępu naczyniowego lekarz znieczuli, po czym wprowadzi do naczyń (zależnie od rodzaju arytmii może to być żyła lub tętnica, najczęściej udowa) tzw. koszulki naczyniowe. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie przez koszulki elektrod (najczęściej 2-4) – mapujących i ablacyjnej. Elektrody są połączone przewodami z komputerem, który umożliwia analizę potencjałów z wnętrza serca. W czasie badania, celem wywołania i identyfikacji arytmii oraz dokonania niezbędnych pomiarów elektrofizjologicznych, lekarz będzie stymulować serce do szybszej pracy, co możesz odczuwać jako przyspieszone bicie lub kołatanie serca. W zależności od potrzeby podawane są również leki o różnorodnym działaniu na mięsień sercowy, np. izoprenalina, która znacznie przyspiesza akcję serca i ułatwia przewodzenie impulsów. Czasem będzie konieczność wykonania tzw. kardiowersji elektrycznej w celu przerwania arytmii (z użyciem defibrylatora), po podaniu krótkotrwałego znieczulenia ogólnego.
Po wykonaniu EPS, w zależności od jego wyniku, lekarz przystępuje do wykonania zabiegu ablacji. Jego celem jest zlikwidowanie arytmii poprzez wytworzenie w sercu niewielkiej blizny (np. w miejscu przebiegu tzw. wolnej drogi węzłowej lub drogi dodatkowej), która uniemożliwia powstawanie arytmii. Dzieje się tak, dzięki nagrzewaniu końcówki elektrody ablacyjnej przez zjawiska związane z przepływem prądu o częstotliwości radiowej. Czasem niezbędne jest wykonanie kilku aplikacji. Zazwyczaj zabieg jest niebolesny, choć niektórzy pacjenci mogą odczuwać pewien dyskomfort w klatce piersiowej lub uczucie ciepła w okolicy serca.
Powikłania EPS i ablacji prądem RF są stosunkowo rzadkie. Najczęstsze są tzw. powikłania miejscowe, związane z wprowadzeniem koszulek naczyniowych (krwiak lub siniak w miejscu wkłucia). Bardzo rzadko dochodzi jednak do groźnych powikłań (takich jak uszkodzenie wolnej ściany serca, aparatu zastawkowego czy też wytworzenie bloku przedsionkowo-komorowego z koniecznością implantacji układu stymulującego). Jest również możliwe wywołanie groźnych dla życia zaburzeń rytmu.
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
kardiolog
specjalista chorób wewnętrznych